((الگوها و مدلهاي تدوين استراتژي هاي توسعه گردشگري منطقه آزاد تجاري ـ صنعتي ارس)) 
سعيد داغستاني

 

 چکيده

اين تحقيق در پي آن است که ضمن پرداختن به سطوح برنامه ريزي توسعه گردشگري، رويکردها(Approach) هايي که در تدوين برنامه ها و طرح ها مورد استفاده قرار مي گيرد را بيان نمايد و در خلال آن جايگاه برنامه ريزي با رويکرد استراتژيک را مشخص نمايد. در ادامه تحقيق براساس نگرش هاي تلفيقي برنامه ريزي مدلي طراحي و ارايه گرديده است که برنامه ريزي جامع گردشگري با رويکرد استراتژيک و محيطي را نشان مي دهد.
در بخش دوم گام ها و نحوه به کارگيري ابزارها و مدل هاي برنامه ريزي استراتژيک در صنعت گردشگري در منطقه آزاد تجاري صنعتي ارس ارايه گرديده است و تا تدوين استراتژي هاي گردشگري پيش رفته است.
 واژگان تخصصي: برنامه ريزي گردشگري، رويکرد برنامه ريزي، برنامه ريزي استراتژيک گردشگري، منطقه آزاد تجاري ـ صنعتي.
 مقدمه
امروزه نگاه به گردشگري به عنوان يک مقوله مستقل در امر مديريت برنامه ريزي توسعه، آرام آرام جايگاه خود را يافته و مهندسي توسعه اين بخش به اين نتيجه دست يافته است که حصول به توسعه متوازن و کارآمد، همچون ساير بخشها، نيازمند بهره مندي و به کارگيري ابزارها، متدها و روشهايي است که در ساير علوم نيز از آن بهره برده مي شود.
برنامه ريزي استراتژيک گردشگري در کليه سطوح براي دستيابي به توسعه و مديريت موفق امري اساسي است. تجربه بسياري از نواحي گردشگري در جهان اين امر را به اثبات رسانيده است که در بلند مدت روش برنامه ريزي براي توسعه گردشگري مي تواند بدون ايجاد مشکلات عمده منافعي را در بر داشته و به حفظ و گسترش حوزه نفوذ بازارهاي مقصد گردشگري منجر شود(رنجبران و زاهدي، 1379، 13).
برنامه ريزي براي مقاصدي که هنوز با حجم قابل ملاحظه اي از گردشگري مواجه نيستند، رهنمودهاي ضروري براي گسترش آن فراهم مي نمايد. برنامه ريزي و نگرشهاي بلند مدت براي اين مقاصد حيات و توفيق آن را در آينده تضمين مي نمايد.
برنامه ريزي استراتژيک بدلايل زير براي يک مقصد ضروري مي باشد:
  • گردشگري مدرن يک فعاليت و گونه نسبتا جديد در بسياري از کشورها مي باشد و بعضي از دولت ها و بخش خصوصي تجربه کم يا اندکي در توسعه مناسب گردشگري دارند. يک ديدگاه توسعه و برنامه گردشگري بلند مدت و استراتژيک مي تواند اصول راهنماي توسعه اين نواحي را فراهم نمايد.
  • گردشگري يک فعاليت پيچيده، چند بخشي و تلفيقي مي باشد که مشتمل بر ساير بخش ها نظير کشاورزي، ماهيگيري، بخش توليد، جاذبه ها، مکان هاي تفريحي و فراغتي،تسهيلات و خدمات گوناگون، حمل و نقل و ساير بخش ها مي باشد. برنامه ريزي بلند مدت و هماهنگي در تمامي اجزاي توسعه براي اطمينان يافتن از توسعه منسجم تمامي اين عناصر بمنظور ارائه خدمات به گردشگران و جامعه  ضروري مي باشد.
  • اساسا گردشگري فروش محصولي تحت عنوان تجربه مي باشد که در آن بازديد کنندگان از تسهيلات و خدمات معيني استفاده مي نمايند. بايد از طريق فرآيند برنامه ريزي با ديدگاه استراتژيک بين نيازهاي بازار گردشگري و محصولات طوري انطباق برقرار کرد که در عين پاسخگويي به تقاضاي بازار هيچ گونه زياني در حصول به اهداف اجتماعي- فرهنگي و زيست محيطي وارد نگردد.
  • گردشگري منافع اقتصادي مستقيم و غير مستقيمي ايجاد مي نمايد که مي توان آنها را با برنامه ريزي منسجم و دقيق بهينه نمود. بدون برنامه ريزي همه جانبه و داشتن چشم انداز واحد نه تنها ممکن است اين منافع بطور کامل محقق نشود، بلکه مشکلات اقتصادي نيز پديدار گردند.
  • امروزه توسعه کليه انواع گردشگري بويژه گردشگري پايدار قابل توجيه مي باشد، اما به نظر مي رسد برنامه ريزي استراتژيک نوع مناسبي به منظور توسعه گردشگري مي باشد و مي تواند موجب اطمينان يافتن از اين موضوع شود که منابع طبيعي و فرهنگي گردشگري به درستي حفظ شده و در فرآيند توسعه نابود و تخريب نمي شوند.(Inskeep,E,1991,16-17)
 

برچسب‌ها:

تاريخ : دو شنبه 27 شهريور 1391برچسب:استراتژي در عمل, استراتژي در عمل, استراتژیهای عملیاتی در جهانگردی , | 8:56 | نويسنده : سعيد داغستاني |
صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 8 صفحه بعد